به نام خدا

شمس الدین محمد حافظ

شمس الدین محمد حافظ، بزرگترین غزلسرای عرفانی ایران،یکی از نوابغ بزرگوار عالم انسانی است

 که در آغاز سده ی 8هجری در شیراز پا به عرصه ی وجود نهاد.

حافظ سالسان دراز در پیشگاه استادان ادب فارسی و عربی وسرآمد تفسیر قرآن و حکمت و کلام اسلامی ،به ارادت حضور یافته ،سرمایه ای گرانقدر از فضل وفضیلت اندوخته.

غزل حافظ مظهر لطیفترین اندیشه های عرفانی است  که در کالبد کلمات روان و شیوا با حسن تألیف و مراعات

اسرار فصاحت و بلاغت ،جلوه ی خاص یافت.

این گوینده توانا در شیوه ی غزلسرایی عرفانی،از همه ی معاسران و پیشینیان گوی پیشی ربوده و سبک

عراقی را در غزل سرودن به اوج کمال رسانده است.

عمر خیام

حکیم عمر خیام نیشابوری یکی از بزرگ ترین دانشمندان ایرانی ورباعی سرایان واز مفاخر ملی ما ایرانیان است

زادگاهش نیشابور و روزگار زندگانی اش قرن پنجم ودهه های نخستین سده 6هجری بوده است.

نامش عمر ،کنیه اش ابوالفتح و لقبش غیاث الدین ونام پدرش ابراهیم بود.

تا حالا 66رباعی از خیام شمرده اند و با توجه به سبک رباعیات از مجموع رباعیاتی که به نام خیام شهرت یافته 178رباعی را از او

دانسته اند قدیمی ترین نسخه رباعیات خیام مورخ 604هجری که قریب  به عمر حکیم نوشته شده در دانشگاه کمبریج محفوظ است

این نسخه را مرحوم اقبال آشتیانی کشف کرد.

پایان...