درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زخم بی شمارت، عشق را به تماشا فرا خواند و عاشقانگی از افسانه به حقیقت پیوست!

درود خداوند بر تو باد، آن گاه که غربت، به قصد قربت برگزیدی و برکت وجودت، تاریخ را به مبدأی از نور، راهنما شد.

درود خداوند بر تولّد، حضور، شهادت و بعثت و جاودانگی ات باد که چلچراغ معرفت را در تاریکنای زمین، برافروختی!

درود خداوند بر تو باد؛ مادامی که حیات در کاینات باقی است.

میلادت مبارک، یا رسول اللّه صلی الله علیه و آله

دانشجویی به استادش گفت:

استاد! اگر شما خدا را به من نشان بدهید عبادتش می کنم و تا وقتی خدا را نبینم او را عبادت نمی کنم.
استاد به انتهای کلاس رفت و به آن دانشجو گفت: آیا مرا می بینی؟
دانشجو پاسخ داد: نه استاد! وقتی پشت من به شما باشد مسلما شما را نمی بینم.
استاد کنار او رفت و نگاهی به او کرد و گفت: تا وقتی به خدا پشت کرده باشی او را نخواهی دید!

مرا یاری کن تا پذیرفتن آن مرا در دعا کردن به درگاهت کاهل نکند ...
یاریم کن تا آنچه را می خواهم تنها از تو بخواهم و خواستن و رسیدن به آن مرا از تو حتی لحظه ای دور نکند ...
خدای خوبم ...
کمکم کن تا در خواستن این خواسته همواره امیدوار باشم و در لحظه لحظه آن به تو توکل کنم ...
کمکم کن که به یاری تو در این مسیر ایمان قلبی داشته باشم و با یقین به آن بیاندیشم ...
خدایا ...
آفات و بدی های خواسته ام را از من دور کن تا آن را وسیله ای کنم برای نزدیکیم به تو ...
و کمکم کن که در ابتدای خواستنم و در میان آن و در انتهای آن بر محمد و خاندان پاکش درود فرستم و آنان را زیباترین واسطه ها برای روا شدن حاجتم قرار دهم ...
آمین

اخلاق امام صادق علیه السلام

شیخ مفید در ارشاد مى‏ نویسد: اخبارى که در زمینه ‏هاى مختلف علم و حکمت و بیان و حجت و زهد و پند و اندرز و شاخه‏ هاى گوناگون علمى از آن حضرت نقل شده بسى بیش‏تر از آن است که به زبان گفته آید و یا در کتابى بگنجد. و در آنچه نقل کردیم براى نیل به مقصود، کافى است.دوم، حلم: حافظ عبدالعزیز بن اخضر جنابذى در کتاب معالم العترة الطاهره مى‏ نویسد: در آغاز روزى میان جعفر بن محمد و عبدالله بن حسن مجادله‏ اى لفظى صورت گرفت. عبدالله بن حسن در گفتار خود تندى کرد. سپس از یکدیگر جدا شده به سوى مسجد رفتند. سپس مجددا یکدیگر را بر در مسجد دیدار کردند. پس جعفر بن محمد بن عبدالله بن حسن گفت: چگونه‏اى اى ابومحمد؟ عبدالله با عصبانیت پاسخ داد: خوبم. امام به او گفت: اى ابومحمد مگر نمى‏دانى صله رحم از حساب مى‏ کاهد؟ عبدالله گفت: همواره چیزهایى براى ما مى ‏گویى که ما آنها را نمى‏شناسیم؟ امام صادق (ع) فرمود: من از قرآن براى تو مى ‏گویم. عبدالله گفت: آیا صله رحم هم از قرآن است؟ امام (ع) فرمود: آرى. عبدالله گفت: پس بگو. امام (ع) فرمود: خداوند عزوجل گوید : و کسانى که آنچه را که خدا امر به پیوند آن کرده اطاعت مى ‏کنند و از خدا مى ‏ترسند و از سختى هنگام حساب مى ‏اندیشند.(1)عبدالله بن حسن، با شنیدن این آیه، گفت: از این پس مرا قاطع رحم نخواهى یافت.ابن شهرآشوب در کتاب مناقب از کتاب روضه نقل کرده است: روزى سفیان ثورى به نزد امام صادق (ع) رفت. دید که سیماى امام متغیر است. علت آن را جویا شد. امام (ع) فرمود: من ممنوع کرده بودم که کسى بر بام خانه رود. اما مشاهده کردم یکى از کنیزانم که پرستارى یکى از کودکانم را برعهده داشت از نردبان بالا مى‏رفت و کودک نیز همراه او بود. چون کنیز مرا دید، لرزید و در پایین آمدن شتاب جست و کودک از دستش افتاد و در دم جان سپرد . اما چهره من به خاطر مرگ کودک نیست که چنین تغییر کرده، بلکه به خاطر ترس و لرزى است که از مشاهده من به آن کنیز راه یافته است. امام صادق (ع) پس از این ماجرا به آن کنیز، دوبار فرمود: تو به خاطر خدا آزادى و در این ماجرا بى‏ گناهى.
ادامه مطلب...

امام صادق(علیه السلام) به نقل از سلمان فارسى فرمود: پیامبر اکرم(ص) فرمود: خداوند متعال مرا از درخشندگى نور خودش آفرید
نیز امام صادق(علیه السلام) فرمود: خداوند متعال خطاب به رسول اکرم(ص) فرمود: (اى محمد! قبل از این که آسمان ها, زمین, عرش و دریا را خلق کنم. نور تو و على را آفریدم...).
ثقه الاسلام کلینى(ره ) مى نویسد: امام صادق(علیه السلام) فرمود: (هنگام ولادت حضرت رسول اکرم(ص) فاطمه بنت اسد نزد آمنه( مادر گرامى پیامبر) بود. یکى از آن دوبه دیگرى گفت: آیا مى بینى آنچه را من مى بینم؟
دیگرى گفت: چه مى بینى؟
او گفت: این نور ساطع که ما بین مشرق و مغرب را فرا گرفته است!
در همین حال, ابوطالب(علیه السلام) وارد شد و به آن ها گفت: چرا در شگفتید؟ فاطمه بنت اسد ماجرا را به او گفت.
ابوطالب به او گفت: مى خواهى بشارتى به تو بدهم؟
او گفت: آرى.
ابو طالب گفت: از تو فرزندى به وجود خواهد آمد که وصى این نوزاد خواهد بود
                                میلاد با سعادت نبی عشق و دوستی ، پیامبر مهربانی ،
                                         حضرت محمد مصطفی ( ص ) تبریکتان باد .
                                   

خطبه امام صادق (علیه السلام) در وصف حضرت محمد ( ص )
بردبارى, وقار و مهربانى خدا سبب شدتا گناهان بزرگ و کارهاى زشت مردم مانع نشود که دوست ترین و شریف ترین پیغمبرانش, یعنى محمد بن عبدالله(ص) را براى مردم بر گزیند.
محمد بن عبدالله(ص) در حریم عزت تولد یافت، در خاندان شرافت اقامت گزید, حسب و نسبش آلوده نگشت, صفاتش را دانشمندان بیان کردند و حکمیان در وصفش اندیشه نمودند, او پاکدامنى بى نظیر, هاشمى نسبى بى مانند و بى مانندى از اهل مکه بود. حیا صفت او بود و سخاوت طبیعتش , بر متانت ها و اخلاق نبوت سرشته شده بود. اوصاف خویشتن دارىهاى رسالت بر او مهر شده بود تا آن گاه که مقدرات و قضا وقدر الهى عمر اورا به پایان رسانید وحکم حتمى پروردگار او را به سرانجامش منتهى ساخت.هر امتى, امت پس از خود را به آمدنش مژده داد. نسل به نسل از حضرت آدم تا پدر بزرگوارش, عبدالله, هر پدرى او را به پدر دیگر تحویل داد اصل و نسبش به ناپاکى آمیخته نشد و ولادت او با ازدواج نا مشروع پلید نگشت. ولادتش در بهترین طایفه, گرامى ترین نواده (بنى هاشم), شریف ترین قبیله (فاطمه مخزومیه) و محفوظترین شکم باردار (آمنه دختر وهب) و امانت دارترین دامن بود.
خدا او را برگزید , پسندید و انتخاب کرد سپس کلیدهاى دانش و سر چشمه هاى حکمت را به او داد. او را مبعوث نمود تا رحمت بر بندگان و بهار جهانیان باشد. خداوند کتابى را بر او نازل کرد, که بیان و توضیح هر چیزى درآن است و آن را به لغت عربى, بدون هیچ انحرافى قرار داد, به امید این که مردم پرهیزکار شوند. آن را براى مردم بیان کرد و معارف آن را روشن ساخت و با آن , دینش را آشکار ساخت و واجباتى را لازم شمرد و حدودى را براى مردم وضع نمود وبیان کرد. آن ها را براى مردم آشکار نمود و آن ها را آگاه ساخت. آن حضرت درآن امور, راهنمایى به سوى نجات و نشانه هاى هدایت به سوى خدا مى باشد. رسول خدا(ص) رسالتش را تبلیغ کرد, مإموریتش را آشکار ساخت, بارهاى سنگین نبوت را که به عهده گرفته بود, به منزل رسانید و به خاطر پرورگارش صبر کرد و در راهش جهاد نمود. با برنامه ها و انگیزه هایى که براى مردم پى ریزى نمود ومناره هایى که نشانه هاى آن را بر افراشت, براى امتش خیر خواهى کرد, و آن ها را به سوى نجات و رستگارى فرا خواند و به یاد خدا تشویق وبه راه هدایت دلالت کرد, تا مردم پس از او گمراه نشوند.

آن حضرت نسبت به مردم دلسوز و مهربان بود.

برگرفته از www.aviny.com

سلام دوستان عزیز
وقتتون به خیر
خوب و خوش هستید ؟
چه می کنید با این روزهای زمستونی ؟
امروز داشتم در مورد این فکر می کردم که چرا یادمون می ره
هر روز به خاطر نعمت سلامتی خدا رو شاکر باشیم
و اینکه مگر نه اینکه هر چیزی خدا بهمون داده از سر لطفش هست
اما خیلی از ماها با هر چیز کوچیکی و هر گرفتاری و مشکلی
طلبکارانه می ریم پیش خدا و نه با خشوع
و یا با خدا قهر می کنیم
در صورتی که ما در هر شرایطی طلبی از خدا نداریم و این ما هستیم
که بایستی در هر شرایطی شکرگذارش باشیم
حتی در سخت ترین سختی ها و بگیم :
خدایا راضی هستیم به رضای تو
و چه آرامشی بالاتر از اینکه در هر وضعیتی بدونیم خدای متعال از ما راضی هست
و این اطمینان تحمل هر چیزی رو برای ما آسون می کنه
آدم های با ایمان هم این ویژگی رو در طول تاریخ داشتن که تونستن با هر چیزی بسازن ،
اتفاقاتی که حتی شنیدنش هم برای انسان های عادی سخت و تحمل پذیر نیست
امیدوارم که همواره خشنودی و توکل به خدا رو داشته باشیم
و موفق و شاد و سلامت زندگی کنیم

دوستدرا خوبی های شما

بعضی از آدمها را باید چند بار خواند تا معنی آنها را فهمید و
بعضی از آدمها را باید نخوانده دور انداخت..
بعضی از آدمها جلد زرکوب دارند?بعضی جلد ضخیم و
بعضی از آدمهاجلد نازک وبعضی اصلا جلد ندارند.
بعضی از آدمها با کاغذ کاهی نا مرغوب چاپ می شوند و
بعضی از آدمها با کاغذ خارجی.
بعضی از آدمها تر جمه شده اند و
بعضی از آدمها تفسیر می شوند.
بعضی از آدمها تجدید چاپ می شوند و
بعضی از آدمها فتو کپی آدمهای دیگرند.
بعضی از آدمها دارای صفحات سیاه وسفیداند و
بعضی از آدمها صفحات رنگی و جذاب دارند.
بعضی از آدمها قیمت پشت جلد دارند و
بعضی از آدمها با چند درصد تخفیف به فروش می رسند.
بعضی از آدمها بعد از فروش پس گرفته نمی شوند و
بعضی ازآدمها را باید جلد گرفت.
بعضی از آدمها را می شود توی جیب گذاشت و
بعضی از آدمها را توی کیف.
بعضی از آدمها نمایشنامه اند و در چند پرده نوشته و اجرا می شوند و
بعضی از آدمها فقط جدول سرگرمی اند و
بعضی ها معلومات عمومی.
بعضی از آدمها خط خوردگی و خط زدگی دارند و
بعضی از آدمها غلط های چاپی فراوان .
از روی بعضی از آدمها باید مشق نوشت و
از روی بعضی از آدمها باید جریمه نوشت.

به راستی ما کدامیم؟؟؟...!!!

جملات چه راست باشند و چه دروغ ، چه بخواهیم یا نخواهیم ، بر زندگی انسان تاثیر فوق العاده ای دارند.
تکرار جملات تاکیدی و مثبت ، به مرور زمان باعث شکسته شدن محدودیتهای ذهنی شده و ضمیر ناخودآگاه انسان را مجددا برنامه ریزی می نماید.
تکرار این جملات ، باورهای منفی را از بین می برد و در انسان روحیه و احساسی خوب و زیبا می آفریند و در مدت زمانی کوتاه ، تغییرات بزرگی را در زندگی ایجاد می کنند.
در حالت تفکر عادی ، انرژی ذهن غیر متمرکز است اما در حالت تکرار جملات تاکیدی ، انرژی ذهن متمرکز شده و به سمت جملات تکرار شده جریان پیدا می کند.
کلمات حتی بزرگترین انسانهای موفق دنیا در برنامه ی روزانه خود تکرار عبارات تاکیدی و مثبت را گنجانیده اند.
مطمئن باشید معجزه این جملات را در مدت زمان کوتاهی در زندگی و کارهایتان خواهید دید.

ذهن ما باغچه است ،
گل در آن باید کاشت،
ور نکاری گل،
علف هرز در آن می روید
زحمت کاشتن یک گل سرخ ،
کمتر از زحمت برداشتن هرزگی آن علف است
گل بکاریم بیا
تا مجال علف هرز فراهم نشود
بی گل آرایی ذهن
هرگز آدم ، آدم نشود

برف زمستانی شهرستان مارو سفید پوش کرد